We zijn deze morgen aangekomen in Bari, Italie. Voor de aandachtige lezers onder jullie was dit niet ons vooropgezet plan. Dat plan was namelijk Griekenland zoals de naam van onze blog laat vermoeden. Maar plannen zijn er om gewijzigd te worden, anders is het maar een autistische bedoeling. Dit zal dan ook ons laatste bericht op de blog zijn, vermits ons einddoel bereikt is en we vanaf vandaag 3 dagen niks gaan doen.
We zijn dus deze morgen aangekomen in Bari, Italie. Op het dek genoten we nog van de laatste dobberingen en uitzichten. We gingen aan wal, maar wisten niet goed waar naartoe. We liepen uiteraard weer even de verkeerde richting uit, maar we vonden dan toch onze weg naar de binnenstad. We begonnen een zoektocht naar eten en internet. Na wat rondvragen en een lading Italiaans over ons dak, vonden we deze noodzaken. We blogden wat en zochten mogelijkheden op om terug in Belgie te geraken.
Felix vond wat goedkope vluchten en we gingen deze boeken in de luchthaven. Na een dolle busrit met een luchthavenbusje (terwijl we ook een normale lijnbus konden pakken, maar onwetendheid is een grote boosdoener), kwamen we aan in de luchthaven, maar daar hadden ze voor ons enkel vluchten rond de 300 euro voor ons. Teleurgesteld namen we terug die kutbus van 4,30 euro naar de stad.
Volgend alternatief: een trein. Een infoman van de trein zocht voor ons een traject naar Belgie. Het traject liep van Bari naar Milaan, van Milaan naar Zurich en van Zurich naar Brussel. De prijzen wist hij niet dus wij naar het ticketloket. Op de eerste 2 treinen kon de dame aan het loket een prijs plakken: 50 euro per trein (doenbaar), maar van Zurich naar Brussel wist ze het niet. Na kort overleg, wilden we het toch wagen een ticket te kopen op goed geluk. Bij een andere bediende vroegen we nog is naar de prijs van Zur. naar Bru. en hij gokte iets van een 100 euro. We annuleerden dus al snel onze bestelling. Ik vroeg nog achter bussen van Eurolines ofzo, maar daarop kreeg ik een verbaasde blik en enkele Italiaanse uitspattingen. Met hangende kopjes liepen we naar buiten.
We dachten dan maar om naar de camping te gaan die Felix op internet had gezien en daar op internet via msn iemand te vinden die met zijn creditkaart een goedkoop vliegticket voor ons kon bestellen. In een toerisme-infopuntje vroegen we een mapje en de weg naar de camping. Snugger als ik ben, onderbrak ik de campingshit en vroeg ik hier terug of er geen reisbussen naar Belgie reden van hieruit. De vrouw van de info wist het niet zo zeker, maar raadde ons aan ergens achter het station te gaan horen.
Wij er naartoe en na weer eerst de verkeerde richting te kiezen, vonden we uiteindelijk een busticketbestelbureau. Na onze eisen op het loket te hebben gegooid, kwam de bediende met volgend resultaat boven water: een bus voor 90 euro van Bari tot Luik. Vertrek 29/7 rond 13u, aankomst Luik 30/7 ook rond 13u. Een rit van 24 uur dus, maar voor ons het beste alternatief om voor Kerstmis thuis te zijn.
Nu konden we eindelijk gerustgesteld en zonder zorgen naar de camping. We waren kapot van al het geregel en ook van de weinige slaap op de boot. Plus heel deze frustrerende vertelling droegen we ook nog eens continu onze rugzak die we dan ook meermaals hebben vervloekt.
Met de bus geraakten we aan de camping. Het is hier trouwens blijkbaar de gewoonte om op elke hoek van de straat mekaar horendol te klaxoneren. Vooral de buschauffeurs zijn daarin kampioen. Maar wij genoten van het gebeuren en waren blij de camping te hebben bereikt. De receptionist van de camping (de enige neger van Italie) toonde ons waar we konden staan. De camping beschikt wel niet over internet, maar we liggen mooi met onze tent in de schaduw en de zee en een zwembadje zijn ter onzer beschikking.
We vroegen aan de Italiaanse neger de weg naar de supermarkt. Volgens hem 1 km van hier, in werkelijkheid zeker bijna 2 km en enkel de autostrade leidde tot het shoppingcenter waar de supernarkt zich bevond. De supermarkt was enorm groot. Ons gat viel open van verbazing, zoals Bosmans Jos het zou zeggen. We laaiden gretis ons mandje vol lekkers en gingen via de helse weg volgeladen terug naar de camping. We kookten nog een lekker potje rijst met oplossmaakversterkkers en patatjes met vlees en kaas in. Jawel, dat bestaat dus. Daarna vielen we als 2 bakstenen in slaap en konden we het hele gebeuren verwerken met de meest freaky dromen.
De volgende 2 dagen gaan we hier nog goed uitrusten, zwemmen, city-trippen en ons goed amuseren zoals het echte camping-boys betaamt. En bij deze bedankt voor het volgen van onze avonturen en hopelijk hebben ze je een beetje kunnen inspireren om zelf ook eens op een alternatieve en avontuurlijke wijze te reizen.
(JL)
A je to!
Felix en Joris
Hey Guys!
BeantwoordenVerwijderenEen spannend avontuur, uiteindelijk in Italie dus. In Griekenland zijn ook stakingen in het luchtverkeer las ik op teletekst en de tankstations zijn zonder benzine, wees maar blij dat je daar niet terecht bent gekomen. Dan had je ook van Dubrovnik kunnen vliegen en hier nog een beetje vakantie houden ;) Met de bus is niet alles, heb ik 1 keer gedaan van Rotterdam naar Split, 37uur, en als jullie de 29ste vertrekken en 1 augustus aankomen is dit ook geen 24uur.. Enfin, we vonden het gezellig dat jullie hier terecht kwamen, dat was een grappige toevalligheid! Da's raar :) Wie weet komen jullie nog eens af, de deur staat in ieder geval open.
Geniet van jullie vakantie en veel groetjes van Slavko, Rinke, Ilija en Eva Luna
hej, ja, de duur van de busrit was een foutje. We komen gelukkig al de 30ste juli thuis :)
BeantwoordenVerwijderenIk ben zeker van plan om ooit nog is naar Kroatie te komen en dan passeer ik zeker nog is langs jullie met een kratje Jupiler ;)
groetjes
Joris