Beste Volgers en aanverwanten,
We vertrokken `s middags met ons moeder naar Lommel, zij moest daar zijn om met haar vriendinnen een weekje door te brengen in center parcs. Soit, we begonnen te liften in Lommel en kregen al snel een lift aangeboden door een Nederlandse vrouw en haar dochter (vermoedelijk). Ze waren zeer sociaal en na een leuke babbel werden we afgezet in Eindhoven aan een benzinestation.
Daar dronken we een meegenomen Jupiler op onze eerste `overwinning` en doolden er wat rond tot we vriendelijk verzocht werden het station te verlaten en aan de bushalte te gaan liften. Daar waren we niet rouwig om want voor ik mijn bordje goed en wel had opgemaakt, kregen we een lift aangeboden van een Duits bevriend stel.
Ze waren beiden nog vrij jong, maar niettemin zeer gedienstig. Ze hadden zelf al heel wat bagage bij maar ze propten zonder probleem onze rugzakken er mee bij. Ze konden ons tot in Bochum brengen in Duitsland. Felix en ik waren zeer opgetogen met onze 2 snel opeenvolgende liften. Tijdens de rit kwam al gauw de halve finale van het WK ter sprake. Ze wisten ons te vertellen dat er in Dortmund een public viewing plaatsvond. Ze wisten er vlakbij ook een hostel zijn. Het viel voor ons dus weer allemaal goed mee. In Bochum lieten ze hun auto achter en tesamen trokken we met bus, trein en metro naar Dortmund. Jaja, we hadden er ineens 2 Duitse buddies bij. Felix en ik gingen ons eerst inchecken in het hostel terwijl Ludwig en Miriam (want zo heten zij) pintjes gingen kopen in de supermarkt.
Vervolgens begaven we ons richting de Westfallenhallen, een kind-of Lotto Arena, waar we de wedstrijd op groot scherm konden volgen. De sfeer was er enorm. De zaal zat tot in de nok vol hevige Duitse supporters en de vlaggen wimpelden in grote getalen door de zaal.
Spijtig genoeg bleek al gauw dat Spanje de sterkste ploeg was en we zagen samen met de Duitse aanhang de Manschaft achterop hinkelen. Tijdens de rust ging Joris een pint bestellen, maar bij het drummen werd zijn bestelling mee opgenomen door iemand anders. Ik zwaaide naar hem met een briefje van 10 euro, maar daar wist hij geen raad mee, en ik kreeg het pintje op zijn kosten mee. Achteraf bleek dat dit het hoogtepunt was tijdens de match want niet veel later scoorde Puyol een mooie goal. In de zaal werd het ijzig stil en het werd bang afwachten tot het einde van de match. Maar het bleef 0-1 tot aan het fluitsignaal.
(JL)
Het was verbazingwekkend om zo een gigantische groep mensen in bijna absolute stilte de zaal te zien verlaten.
Voor ons was het een hele ervaring om zo een match mee te volgen op groot scherm. Spijtig genoeg zullen we nu dus niet (zoals gehoopt) ook de finale in zulk een atmosfeer kunnen meemaken.
Terug aan ons hostel aangekomen namen we afscheid van onze liftaanbieders/gidsen (die dus het grootste deel van de dag met ons hadden doorgebracht) zij gaven ons nog hun adres (in Leipzig) zodat we bij hen konden overnachten als we hun huis zouden passeren op onze verdere tocht.
Om deze eerste dag in schoonheid af te sluiten gingen we nog snel onze bedden opdekken en een pintje drinken in het plaatselijke cafe.
(FL)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten